Rosyjski wynalazek służący do picia wódki

Na całym świecie znajdujemy niezwykłe artefakty o nieznanym pochodzeniu. Tzw. starożytna Rakieta z Urartu to nazwa obiektu, który został odnaleziony na terenie współczesnej Turcji. Warto sprawdzić czy artefakt ten faktycznie był przedstawieniem starożytnej rakiety, czy też może wyłącznie fałszerstwem archeologicznym.

W 1850 roku brytyjski archeolog Austen Henry Layard odnalazł w ruinach miasta Kalhu pewien tajemniczy przedmiot. Obiekt ten do dziś znany jest jako tzw. soczewka z Nimrud. Nie wiadomo jednak czy został zaprojektowany właśnie w takim celu, czy też jako element ozdobny mebla.

Zawartość materiału w skrócie:
-budowa wiatraczka do natleniania ogniska
-produkcja węgla drzewnego
-prażenie rudy aż do otrzymania żużla
Wymagana znajomość angielskiego do przeczytania tytułu filmu.



Oczywiście podziwiam gościa, szacun itp. itd. ale uważam że takie materiały nie powinny na sadistica trafiać. Dlaczego w takim razie wrzucam coś takiego? No cóż, gdy tylko jakiś mniej aktywny użytkownik coś tutaj krytykuje to pierwszą ripostą jest "to sam coś wrzuć". No to nabijam sobie liczbę tematów żeby takiej riposty uniknąć.

Kreatywność godna podziwu

siedem lat po tym, jak Elon Musk zapowiedział, że SpaceX zamierza wyprodukować najpotężniejszą rakietę świata, Falcon Heavy wzbił się w przestrzeń kosmiczną z Teslą Roadster na pokładzie. Dwa napędzające go boostery powróciły na Ziemię, a samochód zmierza teraz w kierunku marsjańskiej orbity. Dotrze tam za 6 miesięcy.

W nocy SpaceX poinformował, że Falcon Heavy stracił głównego boostera, któremu nie udało się wylądować na autonomicznej platformie na oceanie. Nie trafił w nią, zamiast tego spadł do wody z prędkością ponad 480 km/h. Na konferencji prasowej po starcie Falcona Heavy Elon Musk tłumaczył, że na tym etapie booster nie miał wystarczającej ilości paliwa do tego, by prawidłowo osiąść na platformie. Zapowiedział też, że jeśli kamery, w które była ona wyposażona, przetrwały, SpaceX udostępni nagranie z tego nieudanego lądowania.

Pomimo tego, że nie wszystko poszło zgodnie z planem, SpaceX może świętować. Firmie udało się zrealizować projekt, który mocno rozciągał się w czasie. Elon Musk zapowiadał początkowo, że Heavy wzbije się w kosmos w 2013 lub 2014 roku. Stało się to cztery lata później. SpaceX ma już za sobą 50 udanych startów. I po raz kolejny przechodzi do historii.

źródło businessinsider.com.pl



szacunek za przeprowadzenie takiej operacji. co prawda z lądowaniem jednego boostera sie nie udało ale i tak kawał porządnie odj🤬ej roboty. Jak to kiedys ktoś mądry powiedział: To jest mały krok dla człowieka, ale wielki skok dla ludzkości.

poniżej filmik z lotu, na końcu nasz koleżka manekin pomyka po gwiezdnym pyle w tesli roadster w rytmie Davida Bowiego.

Prymitywna wciągarka linowa, która swoją prostotą i kosztem wykonania, bije na łeb dzisiejsze rozwiązania techniczne, takie jak: podnośniki łańcuchowe, tirfory, dźwigi suwnicowe i wielle innych.

Ciekawy dokument, opisujący potencjalny przebieg budowy piramidy, oraz teoria tłumacząca precyzyjne ustawienie piramidy wzgledem stron świata.

Kosmiczne megastruktury to hipotetyczne konstrukcje, które mogą zapewnić dodatkową przestrzeń życiową lub też kolonizację kosmosu. Jednym z najstarszych projektów megastruktury jest tzw. Sfera Bernala, czyli ludzka kolonia w przestrzeni kosmicznej. Czy ludzie powinni budować takie konstrukcje?

Boty w wirtualnym społeczeństwie zaczęły urządzać czystki etniczne i toczyć bratobójcze wojny. Ich zachowanie przypomina historię ludzkości.

Naukowcy z Carnegie Mellon stworzyli symulację opartą na „dylemacie więźnia”, od lat znanym modelu teorii gier. Wirtualne boty żyły w wyimaginowanym społeczeństwie i komunikowały się ze sobą. Mogły albo ze sobą współpracować, albo oszukiwać. Współpraca dawała korzyść obu stronom, jednak jeśli któremuś agentowi udało się oszukać oponenta – zyskiwał zdecydowanie więcej. Najbardziej skuteczne jednostki kopiowano i przechodziły do kolejnej tury. Wprowadzono też niewielką możliwość pomyłki.

Boty otrzymywały nagrodę jeśli współpracowały oraz jeśli udawało im się oszukać przeciwnika (fot. Nicky Case)

Model ma zastosowanie w codziennym życiu. Podobnie zachowują się ludzie, kiedy stają przed dylematem, czy chcą przystąpić do strajku, wziąć udział w zmowie cenowej, albo zaangażować się w pracę nad różnymi projektami. Wirtualne maszyny stawały przed podobnymi dylematami.

Badacze spodziewali się zaobserwować najlepszą strategię: wet za wet. Polega ona na kopiowaniu zachowań przeciwnika. Jeśli ktoś traktuje Cię dobrze – odwdzięcz się. Jeśli ktoś Cię oszuka – oszukaj i jego. Ten sposób zachowania faktycznie dominował w wirtualnej społeczności botów. Jednak po kilkuset generacjach, ku zaskoczeniu naukowców, maszyny przestawały współpracować i zaczynały toczyć między sobą cykliczne wojny .

Po kilkuset turach pojawiał się zaznaczony na zielono czas pokoju, a zaraz potem wyniszczające wojny –
żółty kolor (fot. Simon Dedeo)

Okazało się, że Sztuczna Inteligencja rozpoznawała swoje własne idealne kopie, traktując każde odstępstwo jako przyczynek do ataku. W ten sposób SI wynalazła „botobójstwo” i wyniszczającą wojnę, w której ginęły również te maszyny, które stosowały najbardziej optymalną strategię „wet za wet”. Po tym okresie pozostawało kilka maszyn, które zaczynały ze sobą współpracować przez kolejne kilkaset pokoleń, aż w końcu losowe błędy osiągały poziom krytyczny co znowu doprowadzało do wszczęcia bratobójczych walk.

Boty wypracowywały różne strategie, z których najbardziej efektywna była „wet za wet” (fot. Nicky Case)

Strategia stosowana przez Sztuczną Inteligencję przypomina zachowanie ludzi znane chociażby ze „Starego Testamentu”:

Następnie Gileadczycy odcięli Efraimitom drogę do brodów Jordanu, a gdy zbiegowie z Efraima mówili: „Pozwól mi przejść”, Gileadczycy zadawali pytanie: „Czy jesteś Efraimitą?” – A kiedy odpowiadał: „Nie”, wówczas nakazywali mu: „Wymówże więc Szibbolet”. Jeśli rzekł: „Sibbolet” – a inaczej nie mógł wymówić – chwytali go i zabijali u brodu Jordanu. Tak zginęło przy tej sposobności czterdzieści dwa tysiące Efraimitów.
(„Księga Sędziów”; „Biblia Tysiąclecia”):

W wielu konfliktach zbrojnych to zachowanie wielokrotnie się powtarzało. Podczas wojny domowej w Finlandii w 1918 roku, Finowie rozpoznawali rosyjskich szpiegów przez to, że nie potrafili wymówić słowa „yksi”, co oznaczało „jeden”. Ten sposób rozpoznawania wrogów wypracowała sobie również Sztuczna Inteligencja w wirtualnym świecie, czego efekty nie prowadzą do pozytywnych wniosków.

Źródło: chip.pl/2017/09/si-wynalazla-ludobojstwo-wojne/