Strona wykorzystuje mechanizm ciasteczek - małych plików zapisywanych w przeglądarce internetowej - w celu identyfikacji użytkownika. Więcej o ciasteczkach dowiesz się tutaj.
Obsługa sesji użytkownika / odtwarzanie filmów:


Zabezpiecznie Google ReCaptcha przed botami:


Zanonimizowane statystyki odwiedzin strony Google Analytics:
Brak zgody
Dostarczanie i prezentowanie treści reklamowych:
Reklamy w witrynie dostarczane są przez podmiot zewnętrzny.
Kliknij ikonkę znajdującą się w lewm dolnym rogu na końcu tej strony aby otworzyć widget ustawień reklam.
Jeżeli w tym miejscu nie wyświetił się widget ustawień ciasteczek i prywatności wyłącz wszystkie skrypty blokujące elementy na stronie, na przykład AdBlocka lub kliknij ikonkę lwa w przeglądarce Brave i wyłącz tarcze
 

#przeciwlotniczy

Górski Karabach to terytorium Azerbejdżanu okupowane przez Armenię. Po wojnie o Górski Karabach w latach 1988-1994 między Armenią a Azerbejdżanem, w której Azerbejdżan przegrał, Armenia zajęła dodatkowe 9% terytorium Azerbejdżanu poza enklawą Górskiego Karabachu.

Od zakończenia wojny, przez ostatnie 26 lat, Armenia ignorowała rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 822, 853, 874 i 884, wzywające Armenię do odstąpienia od dalszej okupacji Azerbejdżanu. Armenia mogła sobie pozwolić na takie ignoranckie zachowanie, ponieważ stała za tym Rosja.

Jednak do 2020 roku sytuacja się zmieniła. Bliski sojusznik Azerbejdżanu, Turcja, z rozwijającą się gospodarką i nowoczesną armią, stał się jednym z głównych graczy w regionie. Zniszczenie rosyjskich systemów obrony powietrznej przez tureckie drony w Syrii i Libii nie tylko upokorzyło Rosję, ale w ciągu zaledwie kilku dni zmieniło bieg wojen w tych krajach.

Teraz drony Bayraktar TB2 (tureckiej produkcji) pomagają Azerbejdżanowi odzyskać kontrolę nad jego terytoriami, niszcząc armeński sprzęt wyprodukowany jeszcze w Związku Radzieckim a dostarczony przez Rosję.

...żeby zniszczyć rosyjski samobieżny przeciwlotniczy zestaw artyleryjsko-rakietowy. Dla niecierpliwych- naloty od 37-mej sekundy:



Opis do poszczególnych ataków (dla nieznających angielskiego):

3 marca 2020 r. Turecki uzbrojony UAV (TAI Anka) zniszczył system obrony powietrznej Pantsir S1 (SA-22) w Saraqip. Materiał udostępniony Tureckie przez Ministerstwo Obrony. Pomimo, że system był aktywny- o czym świadczy kręcący się radar- nie zdołał wykryć Tureckiego drona(!).

28 lutego 2020 r. Podczas tureckich ataków przeciwko Syrii, Turcja stwierdziła, że zniszczyła syryjski system Pantsir-S1 za pomocą pocisku wystrzelonego z drona, i opublikowała nagranie przedstawiające zniszczenie tego systemu. W tym przypadku system również był aktywny...

21 stycznia 2019 r. Atak izraelskich sił powietrznych zniszczył dwa systemy Pantsir-S1.

Pantsir-S1, należący do Syryjskich Sił Obrony Powietrznej został zniszczony przez Izraelskie Siły Obronne podczas starć Izrael-Syria w maju 2018 r.

Pancyr-S1 (ros. Панцирь-С1, kod NATO SA-22 Greyhound) – współczesny rosyjski samobieżny przeciwlotniczy zestaw artyleryjsko-rakietowy, zaprojektowany w biurze KBP Tuła i produkowany w Uljanowskim Zakładzie Mechanicznym.



W skład systemu wchodzą dwie dwulufowe armaty automatyczne 2A38M kalibru 30 mm oraz dwanaście przeciwlotniczych pocisków rakietowych 57E6 lub 57E6-E. Pojazd produkowany jest w wersjach kołowej, na podwoziu samochodu ciężarowego KAMAZ-6560, BAZ-6909 lub MAN SX45 (pierwszy prototyp powstał na podwoziu Ural-5323), i gąsienicowej, na podwoziu GM-352M1E.