Wiecie co mam na myśli...

Zasada działania gwizdków dla psów:
1. Dmuchasz z całej siły w swój nowy, zajebisty gwizdek dla psów.
2. Burek widzi, że dmuchasz w gwizdek, który nie wydaje żadnego dźwięku.
3. Podbiega do ciebie i szczeka żebyś przestał, bo myśli, że jesteś jebnięty.

Pewien młodzieniec mieszkał na stancji u starszej pani z pieskiem. Ogólnie był zadowolony, poza jedną rzeczą - z biegiem czasu starsza pani coraz śmielej robiła mu wyrzuty, że przeszkadza jej jak chodzi po mieszkaniu i hałasuje.
Widząc co się święci postanowił wziąć sprawy w swoje ręce.
Zakupił więc gwizdek ultradźwiękowy* celem drażnienia ukradkiem psa seniorki.
Po kilku zwróceniach uwagi odnośnie szczekającego "bez powodu" psa, właścicielce przestało przeszkadzać chodzenie po mieszkaniu.

* taki gwizdek co ludzie go nie słyszą a psy tak, używa się go min do szkolenia psów

Film dokumentalny bez komentarza autorskiego pokazujący typową imprezę w klubie Ekwador Manieczki.

Charakterystycznym elementem imprez tego tupu, potocznie nazywanymi "wiksa" są różnego rodzaju okrzyki, takie jak „jazda!", „lecimy!", „ruszamy!", „w górę!" czy inne -- najczęściej używane z efektem pogłosu. W różnych regionach Polski funkcjonują także inne określenia wiksy jak: jazda, rurka czy belka. O ile geneza tego pierwszego jest podobna, to dwa pozostałe określenia odnoszą się do muzyki kojarzonej z wiksą i charakterystycznego „rurowatego" metalicznego basu obecnego w co drugiej ósemce pomiędzy beatami. Zjawisko to zwane jest też niekiedy „manieczkami"...