Strona wykorzystuje mechanizm ciasteczek - małych plików zapisywanych w przeglądarce internetowej - w celu identyfikacji użytkownika. Więcej o ciasteczkach dowiesz się tutaj.
Obsługa sesji użytkownika / odtwarzanie filmów:


Zabezpiecznie Google ReCaptcha przed botami:


Zanonimizowane statystyki odwiedzin strony Google Analytics:
Brak zgody
Dostarczanie i prezentowanie treści reklamowych:
Reklamy w witrynie dostarczane są przez podmiot zewnętrzny.
Kliknij ikonkę znajdującą się w lewm dolnym rogu na końcu tej strony aby otworzyć widget ustawień reklam.
Jeżeli w tym miejscu nie wyświetił się widget ustawień ciasteczek i prywatności wyłącz wszystkie skrypty blokujące elementy na stronie, na przykład AdBlocka lub kliknij ikonkę lwa w przeglądarce Brave i wyłącz tarcze
 

#bitwa

Bitwa o Europę

BongMan2015-05-21, 15:34
Spotkanie z jasnowidzem:
- W 2080 roku dojdzie do decydującej bitwy o Europę Zachodnią, między dwoma największymi siłami.
- Między UE a Rosją? - pytają słuchacze.
- Między homoseksualistami a muzułmanami.

Wasi idole, drodzy sadole, czyli:

m................0 • 2015-04-30, 17:57
Gandhi vs Martin Luther King - rap bitwa
C🤬j mnie obchodzi czy znacie angielski

Słowianin vs Wiking

j................i • 2015-02-05, 22:02


Wychodząc z założenia, że lepiej ruszyć dupe od kompa, niż spędzić przed nim całe życie, chiałbym się podzielić z wami moim hobby.
Pojedynek na stalową broń, stępioną.

W filmie występujemy z kumplem, nie jest reżyserowany, walka z treningu.

Najgłupsza bitwa w dziejach

S................o • 2015-02-02, 15:29
Bitwa dość ciekawa i pomimo mojego zainteresowaniem historią, jakimś cudem nigdy o niej nie słyszałem. Możliwe więc że wy też nie, więc wrzucam co następuje.

Bitwa pod Karánsebes miała miejsce 17 września 1788, podczas VIII wojny austriacko-tureckiej (1788-1791), pod miastem Karánsebes (rum. Caransebeş) w Banacie.
Geneza
Od roku 1787 toczyła się wojna pomiędzy Rosją i Turcją. Cesarz Józef II Habsburg postanowił wykorzystać tę sytuację i dokonać rozbioru Imperium Osmańskiego, zdając sobie sprawę ze słabości państwa Abdulhamida I.

Siły stron
Cesarz zgromadził ogromną 125-tysięczną armię, w skład której oprócz Austriaków wchodzili także: Serbowie, Węgrzy, Chorwaci, Słoweńcy, Włosi, Czesi oraz Polacy i Rusini z I zaboru. Nad tak różnorodnym składem wojska zaprowadzono niemieckojęzycznych oficerów dla usprawnienia wydawania rozkazów.Turecki sułtan miał pod swoją komendą 100 tysięcy ludzi.
Przebieg
Początkowo dowodzący osobiście żołnierzami Józef II planował zdobycie Belgradu, gdzie znajdowało się zaledwie 9 tysięcy Turków. Ostatecznie jednak plan ten zarzucono i podjęto marsz bardziej na wschód. Niebawem kawaleria straży przedniej przeszła, w okolicach miejscowości Karánsebes, rzekę Temesz gdzie rozlokowała się na odpoczynek u trupy Cyganów. Tam też kawalerzystów ugoszczono m.in. alkoholem, a ci postanowili przywłaszczyć sobie jego cały zapas, nie dzieląc się z nadchodzącą piechotą. Wywiązała się kłótnia pomiędzy oddziałami, zakończona strzelaniną i walką na szable. Tymczasem na drugim brzegu rozlokowywały się główne siły Józefa II. Gdy wycofująca się w popłochu przez most kawaleria wpadła do obozu, uznano że nadciągnęli Turcy i otworzono ogień artyleryjski. Wrażenie nagłego tureckiego ataku spotęgowali jeszcze żołnierze piechoty w całkowitym bezładzie goniący kawalerzystów.
Oficerowie zaczęli wykrzykiwać komendy - oczywiście po niemiecku. W bałaganie jaki powstał, wydawane rozkazy "Halt! Halt!" (niem. Stać!) Słowianie - nie rozumiejąc niemieckiego - zrozumieli jako islamskie "Allah! Allah!" i rzucili się do ucieczki. Część oddziałów natomiast, widząc nieznane sobie mundury innych jednostek, otworzyła do nich ogień myląc sojuszników z Turkami. Ostatecznie cała armia w panice wycofała się, a cesarz Józef z najwyższym trudem zdołał uciec w trakcie tumultu, unikając śmierci od przypadkowej kuli.

Skutki
Dwa dni później do Karánsebes wkroczył sułtan Abdulhamid I ze swoją armią, nie napotykając żadnego oporu. Ku jego zdziwieniu armii habsburskiej nie było nigdzie w pobliżu. Natomiast w okolicy mostu i na drugim brzegu sułtan znalazł blisko 10 tys. poległych i rannych żołnierzy Józefa II. W sumie przed i w trakcie "bitwy" Józef II stracił ok. 44 tys. ludzi (33 tys. zmarło przed bitwą w wyniku chorób i waśni międzynarodowych), sułtan natomiast odniósł największe zwycięstwo w czasie swojego panowania (1774- 1789).

Ogólnie po pobieżnym sprawdzeniu informacji w internecie, dało się zauważyć że wszędzie jest to samo, więc po prostu wklejam wam artykuł z wikipedi.
Dodam jeszcze że raczej wszędzie jest zapis, iż nie można być na sto procent pewnym że ta bitwa się faktycznie odbyła, także nie bierzcie tego jako coś niepodważalnego.
Aczkolwiek nietrudno domyślić się że tylko nieliczni do końca wiedzieli co tam się wydarzyło, a jeśli stało się to co wyżej, to Austriacy w większości powinni raczej chcieć zatuszować sprawę niż ją rozgłaszać, bo to świadczyłoby o ogromnej słabości nie tylko armii ale i całego cesarstwa austriackiego, tworzonego przez liczne narody. Turcy też za wiele nie mogli porozgłaszać, bo sami prawdopodobnie nie wiedzieli co tam się stało, a jeśli już to bardziej na rękę byłoby stwierdzić że to oni pobili Austriaków. W sumie Austrii też, bo chyba lepiej brzmi klęska zadana przez liczniejszego wroga, niż klęską zadana samym sobie...
Tak to już jest z historią, że w nic nie można wierzyć na 100%.
W każdym razie wstyd jak sk🤬ysyn

Jak było to wiadomo, ale po tagach itd. nie znalazłem.

Pokaz walk rycerskich PSWR

damian2162014-10-31, 14:39

Brutalne show w wykonaniu chłopaków z Polskiego Stowarzyszenia Walk Rycerskich. Walki tych gości nie są udawane - ci kolesie naprawdę nap🤬lają się ciężkim sprzętem po łbach

Walka roku

crossdressphyxia2014-09-29, 15:49
No to pokazała klasę.

Monte Cassino LEGO

V................n • 2014-06-22, 10:55
Ciekawy filmik. Swoją drogą pierwszy raz spotykam się z pokazaniem bitwy w formacie klocków lego.

Walka o klapki w Lidlu

G................l • 2014-05-31, 13:07
Polska "burżuazja" w akcji, żadnej promocji nie przepuści...

14 maja 1944 Bitwa pod Rąblowem – zgrupowanie AL (600 ludzi) razem z plutonem OP-44 AK i oddziałami partyzantki radzieckiej (300 ludzi) w ogólnej sile ponad 900 ludzi dowodzone przez ppłk Mieczysława Moczara, ps. „Mietek” stoczyły całodzienną bitwę z pięcioma batalionami dywizji SS „Wiking”, realizującymi przeciwpartyzancką operację „Maigewitter”, a później przebiły się z okrążenia.

Od 9 do 25 czerwca 1944 w Lasach Janowskich i Lipskich oraz Puszczy Solskiej na Lubelszczyźnie. W czasie pierwszej fazy operacji Sturmwind I siły niemieckie dowodzone przez dowódcę okręgu wojskowego GG generała S. Haenicke, liczące 25 tys. żołnierzy (3 dywizje piechoty, Korpus Kawalerii Kałmuckiej, pułki: ochronny, policji, szkolny oraz mniejsze oddziały, policję i żandarmerię), wspierane przez czołgi, samochody pancerne, artylerię, lotnictwo po kilku dniach walk okrążyły 14 czerwca nad rzeką Branwią oddziały partyzantki radzieckiej, AL, BCh i stuosobowy oddział AK por. „Konara”. W tej sytuacji dowódcy okrążonych oddziałów zdołali wyłonić wspólne dowództwo na czele z ppłk Nikołajem Prokopiukiem, któremu podlegało ponad 3 tys. partyzantów. Po całodziennej ciężkiej bitwie toczonej głównie w rejonie Porytowego Wzgórza, nocą, w sposób zorganizowany, zabierając rannych, tabory i ciężki sprzęt, wydostali się z okrążenia i po czterdziestokilometrowym marszu w większości przeszli do Puszczy Solskiej. W bitwie tej zginęło, zmarło z ran albo dostało się do niewoli 200 partyzantów. Niemcy ponieśli większe straty: Wehrmacht 495 zabitych i rannych, nie są znane straty policji, żandarmerii i Kałmuków. 22 czerwca 1944 roku znajdujące się w puszczy oddziały AL i PSzP (około 800 partyzantów), dowodzone przez kpt. Ignacego Borkowskiego, ps. „Wicek”, partyzanci radzieccy (ponad 2 tys. ludzi), dowodzeni przez ppłk Prokopiuka oraz stacjonujące tu zgrupowanie AK i BCh (około 1 tys. ludzi), dowodzone przez mjr E. Markiewicza, ps. „Kalina”, zostały ponownie okrążone przez wzmocnione siły Niemców realizujących drugą fazę operacji „Sturmwind II”. Tym razem nie udało się wyłonić wspólnego dowodzenia i uzgodnić współdziałania z AK. Partyzanci AL po całodziennej bitwie przebili się w nocy z 22 na 23 czerwca pod Góreckiem Kościelnym tracąc około 200 ludzi, za cenę utraty 150 żołnierzy powiodła się także kolejna (trzecia) próba przebicia wyjścia z okrążenia, tym razem przez zgrupowania radzieckie, podjęta w nocy z 23 na 24 czerwca pod wsią Kozaki. Zgrupowania AK, BCH nie podjęły próby zorganizowanego przebicia się i zostały zniszczone pod Osuchami do 25 czerwca. Większość partyzantów wraz z mjr „Kaliną” poległa, wszystkich jeńców Niemcy rozstrzelali. Była to największa bitwa partyzancka stoczona na ziemiach polskich w okresie II wojny światowej.

Na przełomie lipca i sierpnia 1944 Brygada AL im. Ziemi Krakowskiej brała udział wraz z oddziałami AK i BCh w walkach o Republikę Pińczowską, staczając bitwy pod Młodzawami i w Skalbmierzu.

12 września 1944 pod Ewiną w powiecie radomszczańskim bitwa 3 brygady AL im Bema (około 600 partyzantów [14] oraz 15 skoczków z PSzP) dowodzonej przez kpt. B. Borutę, ps. „Hanicz” z oddziałami hitlerowskimi liczącymi 6 tys. żołnierzy, wspieranymi przez czołgi, artylerię i lotnictwo, zakończona wyjściem partyzantów z okrążenia.

W dniach 29-30 września pod Gruszką w powiecie koneckim połączone oddziały brygad AL oraz partyzantów radzieckich, w ogólnej sile 1500 partyzantów, dowodzone przez mjr Henryka Połowniaka, ps. „Zygmunt”, po bitwie z hitlerowcami (5 tysięcy żołnierzy wspieranych przez czołgi i artylerię) przełamały okrążenie.

Na wcielonych do III Rzeszy ziemiach polskich oddziały AL stoczyły największą bitwę partyzancką pod Pokrytkami w powiecie Ciechanów, 20 sierpnia gdzie dwa bataliony AL starły się z batalionem Waffen SS wspieranym przez samochody pancerne, własowców, żandarmerię oraz artylerię i lotnictwo.