Wymagany angielski na poziomie naboju 12,7mm

Historia walki powietrznej z 26 czerwca 1943 roku. Nad Francją, po zbombardowaniu celu i w drodze do myśliwców eskorty, amerykańskie bombowce zostały zaatakowane przez niemieckie myśliwce, między innymi z elitarnego 26 pułku lotnictwa myśliwskiego Luftwaffe ,,Schlageter", nazywanego ,,pieszczotliwie" przez Amerykanów ,,chłopaki z Abbeville", od miejscowości w której stacjonowali. W trakcie batalii miało miejsce bardzo osobliwe wydarzenie, które było przykładem rycerskości oficera Luftwaffe Josefa Prillera oraz inspiracją machinimy stworzonej na silniku symulatora Ił-2 Szturmowik 1946 (kilka ujęć z środka B-17 pochodzi z Call of Duty United Offensive):







Narratorem jest pilot P-47.

Nie pozwoliło mi wrzucić bezpośrednio z YT, więc tutaj linki do HD 720p:
/watch?v=rnIVCxuc-fg
/watch?v=LpNlsD6rmHw
/watch?v=209nbNM5qmA

Gospodarka Dubaju opiera się obecnie w przeważającej mierze na handlu. W rządowych przewidywaniach na rok 2015, przedstawionych w Strategicznym Planie dla Dubaju, podkreśla się nacisk na dywersyfikację gospodarki, która jest kluczowym celem strategicznym. Stąd działania mające na celu zróżnicowanie oraz stworzenie w Dubaju gospodarki opartej w większym stopniu na wiedzy i usługach, aby zabezpieczyć się pozycję miasta jako wiodącego ośrodka turystycznego, finansowego i biznesowego, jak również ważnego gracza na rynku nieruchomości.

Planuje się m.in. utrzymanie rzeczywistego wzrostu gospodarczego na poziomie 11% rocznie, tak aby osiągnąć PKB w wysokości 108 miliardów USD do roku 2015 oraz zwiększyć rzeczywisty PKB na głowę do poziomu 44 000 USD, koncentrując się na turystyce, transporcie, handlu, budownictwie i usługach finansowych. Co ciekawe, w minionych sześciu miesiącach finansowi wielcy gracze, np. duże banki, przenosili swoje centrale do Dubaju, pomimo globalnego kryzysu finansowego, co świadczy o powodzeniu stworzonego planu.

Niedawno wyszedł gif i co niektórzy naśmiewali sie z osoby chorującej na Progerię wg. mnie to przesympatyczna dziewczynka i wcale nie współczuje rodzinie bo widac ze sa szczesliwi... Az mi sie łezka w oku zakrecila (



Moze mało sadystyczne ale daje do myslenia i mam nadzieje ze nastepnym razem co niektórzy pomysla zanim cos napisza.

Dokument o patologii na polskiej wsi Zagórki z roku 97' (Arizona):

Ostatnio było parę filmów o polskich perkusistach na Sadisticu i tak mi się przypomniało... Wrzucam pierwszą część, reszta na YT.

Bardzo ciekawy artykuł Krzysztofa Stanowskiego


'Na trzech pierwszych miejscach w 2. Bundeslidze są: Hertha Berlin, Eintracht Brunszwik i 1.FC Kaiserslautern. Niewykluczone, a nawet całkiem prawdopodobne, że w komplecie zameldują się od nowego sezonu ligę wyżej. To zdumiewający zbieg okoliczności: trzy kluby z trzech miast, w których w piłkę grał Lutz Eigendorf. Wszystkie mogą awansować w 30. rocznicę jego śmierci. Kim był? Utalentowanym piłkarzem, na którego wydano wyrok śmierci. Eigendorfowi odebrano żonę, dziecko, a na końcu także życie - za to, że ośmielił się zmienić klub. Za operacją stało Stasi, czyli ministerstwo bezpieczeństwa państwowego NRD. Uznałem, że jest to historia warta odświeżenia.

Nakreślmy sytuację.

Lutz Eigendorf - urodzony 16 lipca 1956 roku we wschodnim Berlinie. Zdolny pomocnik, dość szybko trafił do reprezentacji kraju i w debiucie strzelił dwa gole w spotkaniu z Bułgarią. Postawny, czarnowłosy, ma żonę Gabrielę i córkę Sandy. Już w wieku trzynastu lat został zawodnikiem Dynama Berlin, po latach trafił do pierwszej drużyny tego najpotężniejszego wówczas klubu w NRD.

Dynamo Berlin - klub, nad którym patronat objęło Stasi. Przez dziesięć kolejnych lat wygrywał ligę w NRD, chociaż nie zawsze w sportowy sposób. Korupcja, zastraszanie sędziów i zawodników drużyn przeciwnych, doping, podkradanie piłkarzy - to była codzienność. Pieczę nad wszystkim trzymał prezes klubu Erich Mielke.

Erich Mielke - komunista urodzony w 1907 roku w Berlinie, przez ponad 40 lat minister bezpieczeństwa NRD, szef Stasi. Bezwzględny oprawca. Pod koniec życia skazany za dwa udowodnione morderstwa i osadzony w więzieniu. Wyszedł dość szybko, ze względu na zły stan zdrowia. Po NRD krążył dowcip. Erich Honecker mówi: "Zbieram wszystkie dowc🤬y, jakie krążą na mój temat". A Mielke na to: "To mamy bardzo podobne hobby. Ja zbieram tych, którzy je opowiadają".

W 1979 roku, siedem miesięcy po debiucie w kadrze, 22-letni Eigendorf wraz ze swoim Dynamem Berlin pojechał na towarzyski mecz z 1.FC Kaiserslautern. Berlińczycy przerżnęli dość gładko, 1:4, ale pocieszeniem dla działaczy było to, że nikt nie uciekł i nie wybrał życia w RFN. Do czasu. Podczas powrotu, autokar zatrzymał się na moment w Giessen, gdzie zawodnicy mogli dokonać zakupów. Korzystając z zamieszania, Eigendorf wskoczył do stojącej nieopodal taksówki i wydał komendę: "gaz do dechy!".

Podobnych ucieczek w historii futbolu było wiele, pamiętamy nawet te z udziałem polskich piłkarzy. Jednak takiej - z klubu kontrolowanego przez Stasi - nie było nigdy wcześniej i nigdy później. Erich Mielke, jeden z najpotężniejszych ludzi w NRD, a jednocześnie prezes Dynama, potraktował zuchwałą ucieczkę Eigendorfa jako osobistą hańbę i postanowił, że zrobi wszystko, by się zemścić. A miał ku temu odpowiednie narzędzia. Kilkunastu tajnych agentów Stasi dzień w dzień śledziło piłkarza na terenie RFN. Znali jego przyzwyczajenia, słabości, ulubione miejsca, kolegów czy sąsiadów. Jednocześnie w Berlinie rozpoczęto operację "Róża", która miała doprowadzić do tego, że żona - Gabriela - straci ochotę na dołączenie do męża. Dzień w dzień adorowało ją kilku funkcjonariuszy (ich funkcję nazywano "Romeo"), aż w końcu jednemu - wcześniej bliskiemu przyjacielowi zbiega - udało się rozkochać w sobie porzuconą chwilowo małżonkę. Kobieta, nie wiedząc, że pada ofiarą potwornej manipulacji, zażądała rozwodu, a następnie wyszła za agenta Stasi. "Romeo" z sąsiedztwa adoptował też córkę Lutza Eigendorfa.

To był tylko wstęp, bo Mielke od początku znał ostatnią część planu: ostatecznie rozwiązanie. Jednym słowem - morderstwo.

Do RFN wysłano między innymi Karla-Heinza Felgera, świetnie zapowiadającego się boksera, który znał Eigendorfa ze wspólnych berlińskich biesiad. Kilkadziesiąt lat później, a dokładnie w 2010 roku, Felger będzie biednym i wykolejonym człowiekiem, mieszkającym w Duesseldorfie, w przytułku dla bezdomnych. Pewnego dnia weźmie nóż do ręki, napadnie na sklep i ukradnie 400 euro. Ten fakt oraz wyrok (6,5 roku więzienia) przeszedłby niezauważony przez opinię publiczną, gdyby nie wyznanie: - Byłem informatorem Stasi. Otrzymałem zadanie zabić Lutza Eigendorfa, zaakceptowałem zlecenie, ale się z niego nie wywiązałem.

Jeśli faktycznie ze zlecenia nie wywiązał się Felger (a są co do tego wątpliwości), wywiązał się ktoś inny - świadczą o tym ujawnione akta. Lutz Eigendorf 5 marca 1983 roku - wtedy już był piłkarzem Eintrachtu Brunszwik, do którego trafił za 400 tysięcy marek - wsiadł za kierownicę swojego Alfa Romeo. Droga zakręciła, on pojechał prosto. Władował się prosto w drzewo, a odniesione rany głowy okazały się śmiertelne. Jak wykazały ekspertyzy, 26-letni kierowca był pod silnym wpływem alkoholu.

Są dwie wersje, jak doszło do tego wypadku, obie szokujące.

Pierwsza - Eigendorf został zatrzymany przez agentów Stasi przebranych za patrol drogowy. Ci wstrzyknęli mu do żył dużą dawkę czystego alkoholu, następnie nieprzytomnego posadzili za kierownicą. Do samochodów wsiadł też jeden z agentów i rozpędził auto do odpowiedniej prędkości, by w ostatniej chwili z niego wyskoczyć.

Druga - Eigendorf został porwany. Agent przystawił mu pistolet do głowy i kazał wypić dużą dawkę alkoholu, z domieszką trucizny. Następnie piłkarza puszczono wolno. W panice pobiegł prosto do swojego samochodu i otumaniony ruszył w stronę domu. Gdy zbliżał się do ostrego zakrętu, długimi światłami oślepił go inny funkcjonariusz Stasi. Zawodnik znajdujący się pod wpływem alkoholu i środków odurzających wjechał w drzewo.

Natknąłem się na tę wstrząsającą historię przypadkiem - czytając ostatni numer "Śledczego" - i uznałem, że warta jest rozpowszechnienia. Nietypowy tekst jak na "mój" wtorek, ale mam nadzieję, że ciekawy. Erich Mielke był politycznym i sportowym fanatykiem, a Lutz Eigendorf zwykłym człowiekiem, który pragnął normalnie żyć.

Przypomniała mi się wymiana zdań z Andrzejem Iwanem.
- Andrzej, czy ty jako piłkarz miałeś agenta?
- Agenta? Wokół mnie było mnóstwo agentów!'

weszlo.com/news/14709-Jak_co_wtorek_Krzysztof_Stanowski

Pod koniec IV w. rozpoczął się w Europie trwający kilka wieków okres wędrówek ludów. Napływ walczących ze sobą plemion germańskich doprowadził w ciągu stulecia do upadku cesarstwa zachodniorzymskiego [476r: abdykacja Romulusa Augusta; koniec starożytności] (ale nie był to jedyny czynnik decydujący o upadku Rzymu). W V w. na gruzach dawnego imperium zaczęły powstawać królestwa barbarzyńskie.

PAŃSTWO FRANKÓW
Wkrótce po upadku Imperium Rzymskiego największą potęgę wśród germańskich najeźdźców osiągnęli Frankowie. Osiedlili się na terytorium dzisiejszej Belgii i przystąpili do powolnego, lecz systematycznego podboju Galii. Pod koniec V w. ich władca Chlodwig (można się też spotkać z pisownią Klodwig - obie są poprawne) z rodu Merowingów rządził już dużym terytorium w dorzeczach Renu i Sekwany.

--> W 496r. Chlodwig przyjął chrzest w obrządku katolickim, czym zapewnił sobie poparcie duchowieństwa oraz chrześcijan zamieszkujących Galię od czasów rzymskich. Odtąd wojny prowadzone przez Franków przeciwko innym plemionom germańskim mogły uchodzić za walkę z niewiernymi. Większość tych ludów wyznawała bowiem arianizm (Kierunek w teologii chrześcijańskiej zapoczątkowany w Aleksandrii w IVw. przez Ariusza. Podważał on dogmat Trójcy Świętej i zaprzeczał boskiej naturze Chrystusa. W XVI-XVIIw. w Polsce arianizmem nazwano doktrynę religijną tzw. braci polskich), który Kościół katolicki uważał za herezję.

--> Po śmierci Chlodwiga w dynastii Merowingów nie było już tak znakomitych władców. Jego następców ze względu na nieudolne rządy nazywano królami gnuśnymi.

--> Rzeczywistą władzę w państwie Franków sprawowali zarządcy dworu - majordomowie. Pod koniec VII w. urząd ten zaczęli dziedziczyć kolejni przedstawiciele rodu Karolingów. Wprowadzali oni reformy, rozstrzygali spory między poddanymi oraz dowodzili armią. W 732 r. majordom Karol Młot podczas bitwy pod Poitiers pokonał nacierające z południa wojska muzułmańskie. Zwycięstwo to powstrzymało napływ islamu do Europy Zachodniej. W tym czasie Frankowie przystąpili do odzyskiwania zajętych przez Arabów ziem w południowej Francji i na Półwyspie Iberyjskim.

"Bitwa pod Poitiers" została przedstawiona na XIX-wiecznym obarazie Charlesa'a de Steubena


Dzięki zasługom kolejnych majordomów Karolingowie zdobyli silną pozycję w państwie. W tej sytuacji syn Karola Młota, Pepin Krótki, w 751r. odsunął od władzy ostatniego z Merowingów - Childeryka. Papież uznał nowego władcę na tronie frankijskim w zamian za udzielone wsparcie. Pepin bowiem pomógł mu pokonać germański lud Longobardów.

Przez następne 150 lat Karolingowie władali Zachodnią Europą.

--> W 756r. na ziemiach odebranych Germanom zostało utworzone Państwo Kościelne pod rządami papieskimi.

--> Po śmierci Pepina Krótkiego rządy w państwie Franków objął jego syn, nazywany przez potomnych Karolem Wielkim. Władca w krótkim czasie zorganizował silną armię i rozpoczął podbój sąsiednich ziem. Na wschodzie pokonał potężny lud Awarów, zagrażający granicom kraju. Po długich i krwawych walkach podporządkował sobie także germańskie plemiona Sasów i zmusił je do przyjęcia chrześcijaństwa. Na Półwyspie Iberyjskim zaczął natomiast odzyskiwać ziemie, które od prawie 100 lat znajdowały się pod panowaniem muzułmanów. Na prośbę papieża Karol, podobnie jak wcześniej Pepin Krótki, pomógł pokonać ponownie zagrażających Państwu Kościelnemu Longobardów. Do swoich ziem włączył wówczas północną Italię.

--> W 800 r. w Rzymie Karol otrzymał z rąk papieża koronę cesarską. Dzięki temu został uznany za spadkobiercę dawnej potęgi Imperium Rzymskiego, najważniejszego monarchę w średniowiecznej Europie oraz głównego obrońcę Kościoła.

Terytorium państwa Franków 481r.-814r.


PODZIAŁ PAŃSTWA FRANKÓW

W skład imperium Karola Wielkiego wchodziły ziemie zamieszkane przez różne plemiona. Jedność cesarstwu miała zapewnić wspólna religia chrześcijańska, a także silna władza monarchy. Mimo wielu wysiłków Karolowi nie udało się całkowicie zjednoczyć terenów przyłączonych do państwa Franków. Po śmierci cesarza różnice pomiędzy poszczególnymi ludami zamieszkującymi cesarstwo stawały się coraz wyraźniejsze. Ludność zachodniej części kraju, należącego przez setki lat do Imperium Rzymskiego, zachowała tradycję romańską. Natomiast wschodnie regiony zajmowali Germanie, którzy dopiero niedawno przyjęli chrześcijaństwo i łączyli je ze swoimi zwyczajami.

Kolejny władca Franków Ludwik Pobożny nie był tak zdolnym przywódcą jak Karol Wielki. Rozpoczęte spory o władzę doprowadziły do rozbicia cesarstwa.
W 843r na zjeździe w Verdun synowie Ludwika podzielili imperium Karolingów na trzy dzielnice. Z czasem przekształciły się one w odrębne państwa - Francję (otrzymał ją Karol Łysy; tu dynastia Karolingów upadła w Xw.), Niemcy (otrzymał je Ludwik Niemiecki) i Włochy (otrzymał je Lotar, on również otrzymał po ojcu koronę cesarską i tytuł cesarza rzymskoniemieckiego; jego państwo rozpadło się w IX w. na wskutek prowadzonych walk, wtedy również upadła idea korony cesarskiej), których losy potoczyły się w odmienny sposób.

Oto w jaki sposób podzielono państwo Franków.


RZESZA OTTONÓW

--> W 911r. umarł ostatni z potomków Ludwika Niemieckiego. Od tej pory we wschodniej części imperium Karolingów miejscowi możnowładcy sami wybierali króla. Nie był to już jednolity kraj, w którym władca sprawował pełną kontrolę, lecz związek niewielkich księstw niemieckich posiadających znaczną niezależność. W ten sposób powstało państwo nazywane Rzeszą Niemiecką.

--> Sytuacja zmieniła się, gdy w połowie X wieku rządy przekazano Ottonowi, młodemu księciu z dynastii saskiej. Dzięki jemu talentowi przywódczemu monarchia odzyskała dawną świetność. Koronacja Ottona I odbyła się w Akwizgranie, dawnej rezydencji Karola Wielkiego. Po pokonaniu przeciwników wewnątrz kraju oraz odparciu najazdu Węgrów król podporządkował sobie powstające państwo czeskie. Dzięki odniesionym sukcesom Otton I zapragnął władzy nad całym światem chrześcijańskim. W 962r. podbił Włochy, a papież koronował go na cesarza w Bazylice św.Piotra. Akt ten potwierdził pierwszeństwo Ottona I wśród władców Europy Zachodniej, które uznał również cesarz bizantyjski.

--> Po śmierci Ottona I tron objął jego syn Otton II, który bezskutecznie próbował podbić południową część Włoch. Gdy po dziesięcioletnim okresie panowania zmarł, korona przypadła jego synowi Ottonowi III, mającemu wtedy 3 lata. Po kilkunastu latach regencji sprawowanej przez matkę młodego władcy w 995r. Otton II zaczął rządzić samodzielnie. Nawiązując do tradycji karolińskiej, udał się w 1000r. z pielgrzymką do groby Karola Wielkiego. Otton III pragnął, aby jego monarchia stała się potęgą na wzór Imperium Rzymskiego, lecz władca zmarł przedwcześnie w wieku dwudziestu lat.

--> Koronę po Ottonie III objął Henryk II, książę Bawarii. Nowy cesarz powrócił do dawnej polityki podbojów we wschodniej Europie. Wyprawy na ziemie polskie oraz próby krwawego stłumienia powstania we Włoszech bardzo osłabiły Rzeszę. Dopiero następcy Henryka II - Konrad II i Henryk III - przywrócili prestiż cesarskiej koronie. Konrad II, dzięki zwycięstwom w walkach na zachodzie opanował Burgundię, a na wschodzie podporządkował sobie władcę Polski - Mieszka II. Z kolei Henryk III zmusił Węgrów do złożenia hołdu lennego. Zdołał też uzależnić papiestwo od cesarstwa, osadzając na tronie Piotrowym oddanych sobie duchownych niemieckich. Sukces cesarza okazał się jednak nietrwały. Jego następcy musieli toczyć zajadły spór z kolejnymi papieżami o pierwszeństwo w świecie chrześcijańskim.

Dane techniczne czołgu Renault FT 17:

Załoga: 2
Masa: 6,5-6,7 t
Grubość pancerza: maks. 22 mm (wieża typu Berliet)
Wymiary: dł. 5 m, wys. 2,13 m, szer. 1,70 m
Napęd: silnik benzynowy
Osiągi: prędkość maks. 8 km/h, zasięg 35 km
Uzbrojenie: działko 37 mm, lub kaem 8 mm

No drodzy sadole - który byłby na tyle odważny, że machnąć dzieciaka takiej lasce?

----------------------------------------------------------------

Nazywała się "Kobieta Niedźwiedź", "Brodata i włochaty lady" i opisywana była jako hybryda człowieka i orangutana. Przez całe życie, jej mąż wystawiał ją jako wybryk natury podczas tournee na całym świecie.

Zmarła w 1860 roku, ale nigdy nie otrzymała właściwego pochówku - zamiast tego, była zmumifikowana, więc mogła nadal być pokazywana jako obiekt cyrkowy. Jednak we wtorek - 12 lutego 2013 roku, ponad 150 lat po jej śmierci, została ostatecznie pochowana. Teraz spoczywa w godności, jakiej życie jej nie dało.

To jest historia Julii Pastrana, znanej na całym świecie jako najbrzydszej kobiety. Urodzona w Meksyku w 1834 roku, Pastrana cierpiała na dwie rzadkie choroby, które zostały zdiagnozowane w tym samym czasie: hypertrichosis lanuginose - powodujące nadmierne owłosienie na twarzy i gingival hyperplasia - nadmierny przerost dziąseł, co powodowało rozrost jej szczęki.

W połowie 1850 roku została sprzedana Theodore'owi Lent, impresario US, który później ożenił się z nią, aby zachować kontrolę nad nią i pieniądze, które przynosila, według New York Times. Ona natomiast zakochała się do szaleństwa w swoim cynicznim mężu, który uczył ją śpiewać i tańczyć, aby uatrakcyjnić jej w pokazy w Stanach Zjednoczonych i Europie.

Pastrana zmarła w 1860 roku po urodzeniu syna Lentowi jest, który odziedziczył po matce wszystkie dolegliwści. Chłopiec zmarł pięć dni później, ale Lent był nieugięty w swym dążeniu do sławy. Zmumifikował zwłoki matki i syna, i pokazywał całemu światu.

W następnych dekadach, ciała zmieniało właścicieli wielokrotnie. Szczątki syna zostały uszkodzone bez możliwości naprawy, ale ciało matki odnaleziono w pomieszczeniu magazynowym na Uniwersytecie w Oslo w Norwegii, według New York Times.

Ponad 150 lat po jej śmierci, jej szczątki zostały ostatecznie sprowadzone do rodzinnego miasta. Nowojorski artystka Laura Anderson Barbata spędziła prawie dziesięć lat lobbując na rzecz jej powrotu. The New York Times doniósł, że Mario Lopez, obecny gubernator stanu Sinaloa, rodzinnego stau Pastrana, wniósł istotny wkład do procesu repatriacji Pastrana.

Po mszy rzymskokatolickiej w miejscowym kościele, Pastrana została pochowana na cmentarzu miejskim w białej trumnie girlandami z białej róży, przy dźwiękach ludowej muzyki. "Wyobraź sobie ile agresji i ludzkiego okrucieństwa musiała się znieść i się z nią zmierzyć, i jak ona to wszystko pokonała" Lopez powiedział agencji Reuters. "To bardzo pouczająca historia."




Tutaj po mimufikacji:

Po wpisie Powojenne losy żołnierzy postanowilem dodac dokument o Generale Sosabowski, jednym z moich ulubiencow, tworcy pierwszej w historii Wojska Polskiego jednostki spadochronowej, zaszczuty przez angoli poniewaz odwazyl sie sprzeciwiac ich dowodcom, smutne bo zapomniany przez swoich rodakow, uhonorowany dopiero przez Holendrow. Szkoda gadac, zapraszam do ogladania.

Poniewaz gdzies w odmentach sadola jest juz dodana pierwsza czesc z YT, umieszczam link do calosci, uwazam ze ten material zasluguje na miejsce w dziale "Historia i dokument", na marginesie czesc 2 z 5 na youtube z niewiadomych wzgledow zostala usunieta Oo.