Powstanie 2015
5
104
Różnica była taka że wtedy ludzie byli idealistami i walczyli za Ojczyznę, nie za kawałek ziemi, nie za kilka spasionych świń na Wiejskiej ale za ideę - o lepsze miejsce do życia dla nas albo jeżeli nie dane nam będzie przeżyć wojny - dla naszych i naszych sąsiadów dzieci. A teraz? Teraz jakby były najmniejsze zwiastuny wojny 70% ludzi by pierwszego dnia sp🤬oliło za Odrę (uprzedzam pytanie - te 30% by też sp🤬oliło ale kilka dni później jakby ograbili to co zostawili tamci 
podpis użytkownika
"Multikulturowość jest dobra!" - Elin Krantz
g................n
![Avatar]()
Użytkownik usunięty
@bloodwar
Wydaje mi się, że sam idealizujesz. Wszystkie nasze "narodowe" zrywy dotyczyły wąskich grup kilku, czasem kilkudziesięciu tysięcy ludzi. Piłsudskiego w czasie I wś witały drzwi i okna zabite deskami, bo nikt nie chciał cierpieć za "Ojczyznę". II RP nie różniła się bardzo od III RP, ciągłe kłótnie polityków i walka o stołki. Dzisiaj też wielu walczyłoby z agresorem. Wielu nie dla idei, ale dlatego, że tu jest wszystko co kochają i bez tego ich życie nie miałoby sensu. Tracisz wszystko, więc chcesz chociaż komuś dop🤬lić na koniec. Tak samo myślało pewnie wielu powstańców.
Sam, mam nadzieję, nie walczyłbym za kraj. Większość ludzi, nie tylko politycy, to zwykłe k🤬y, które chcą rodaka tylko wydymać na parę złotych. Pozostają budynki, zabytki, dzieła sztuki, ale czy warte są one ludzkiego życia? Z drugiej strony, gdyby w bombardowaniach zginęła cała moja rodzina i większość przyjaciół a za granicą czekało mnie żebranie o chleb, wtedy pewnie złapałbym co miał pod ręką i poszedł się ponap🤬lać.
Wydaje mi się, że sam idealizujesz. Wszystkie nasze "narodowe" zrywy dotyczyły wąskich grup kilku, czasem kilkudziesięciu tysięcy ludzi. Piłsudskiego w czasie I wś witały drzwi i okna zabite deskami, bo nikt nie chciał cierpieć za "Ojczyznę". II RP nie różniła się bardzo od III RP, ciągłe kłótnie polityków i walka o stołki. Dzisiaj też wielu walczyłoby z agresorem. Wielu nie dla idei, ale dlatego, że tu jest wszystko co kochają i bez tego ich życie nie miałoby sensu. Tracisz wszystko, więc chcesz chociaż komuś dop🤬lić na koniec. Tak samo myślało pewnie wielu powstańców.
Sam, mam nadzieję, nie walczyłbym za kraj. Większość ludzi, nie tylko politycy, to zwykłe k🤬y, które chcą rodaka tylko wydymać na parę złotych. Pozostają budynki, zabytki, dzieła sztuki, ale czy warte są one ludzkiego życia? Z drugiej strony, gdyby w bombardowaniach zginęła cała moja rodzina i większość przyjaciół a za granicą czekało mnie żebranie o chleb, wtedy pewnie złapałbym co miał pod ręką i poszedł się ponap🤬lać.
c................t
![Avatar]()
Użytkownik usunięty
Tak, tylko że PW dokopało tylko nam samym. A już szczególnie Warszawie i jej mieszkańcom. Niczego nie zmieniło w sensie politycznym. Nie było do wygrania bez obcej interwencji. Więc po co tyle młodych, nabuzowanych do walki ofiar? Po co tyle ofiar wśród cywilów? Po co miasto legło w gruzach?
@up bo mieli dość okupanta, bo mieli nadzieje na lepsze jutro. Bo chcieli wolnej Polski. Wielu ich nie zrozumie, bo nie żyli pod okupacją. Żyjemy teraz w wolnym kraju, ale niech ktokolwiek spróbuje pomyśleć jakby się czuł żyjąc przez 4 lata w strachu, że każde wyjście na ulice może oznaczać śmierć. Mieli tego dość. Ale nie gloryfikujmy zniszczenia Warszawy i decyzji o powstaniu, gloryfikujmy tych młodych i starych, którzy zdecydowali się na walkę. Pamiętajmy o nich, bo oni myśleli o nas.